همه‌ی آن چیز که باید در مورد ضد آفتاب‌ها بدانید!

انواع ًضدآفتاب‌ها

ضد آفتاب

ضدآفتاب به حفظ پوست از پرتوهاي فرابنفش A و B  کمک مي‌کند. اين کرم داراي مواد فعاليست که با جذب يا پراکندگي UV مانع رسيدن آن به پوست مي‌شود. دو نوع ضدآفتاب براساس مواد سازنده ‌شان وجود دارد:

نوع اول: شامل مواد معدني مانند تيتانيوم اکسايد و زينک اکسايد که پرتوها را قبل از اينکه به پوست نفوذ کنند پراکنده مي‌سازد.

نوع دوم: شامل موادي چون آووبنزون و اکتيزالات که UV را جذب مي‌کنند.

SPF در ضد آفتاب به چه معناست؟

SPF مخفف عبارت (Sun Protection Factor) و به معناي فاکتور محافظت از نور خورشيد است. اين عدد بيانگر قدرت کرم‌هاي ضدآفتاب براي مقابله با نور خورشيد است. هرچقدر اين عدد بزرگتر باشد، فرآورده قوي‌تر بوده و محافظت بيشتري مي‌کند.

اين فاکتور از طريق تقسيم‌کردن ميزان تابشي از خورشيد که براي قرمز شدن پوست با ضدآفتاب نياز است برميزان تابشي از خورشيد که براي قرمز شدن پوست بدون ضدآفتاب نياز است، محاسبه مي‌شود. اين معيار براساس استفاده از دو ميلي‌گرم ضدآفتاب در هر سانتي مترمربع از سطح پوست، به دست مي‌آيد.

بر اين اساس، اگر آفتاب سوختگي بدون استفاده از ضدآفتاب در 10 دقيقه اتفاق بيافتد، با استفاده از يک ضدآفتاب با SPF 30  مي‌توانيد تا 300 دقيقه از آفتاب سوختگي جلوگيري کنيد.

ميزان محافظتي که توسط SPFهاي مختلف ارائه مي‌شود، به شرح زير است:

SPF 15: تا 93 درصد

SPF 30: تا 97 درصد

SPF 50: تا 98 درصد

اين درصدها نشان مي‌دهند که هيچ ضدآفتابي اشعه فرابنفش را تماما مسدود نمي‌کند.

ضدآفتاب‌های نسل جدید با فناوری نانو!

نانوتکنولوژي علم تحقيق و بهره برداري از ويژگي‌هاي منحصربه فرد ماده در ابعاد بسيار کوچک در حدود 1 تا 100 نانومتر است. اندامک‌هاي سلولي و بسياري از عوامل بيماري‌زا در اين مقياس بزرگتر به نظر مي‌رسند. بنابراين نانو به عنوان ابعادي که بسياري از فرآيندهاي زيستي در اين محدوده اتفاق مي‌افتند بسيار اهميت مي‌يابد.

علاوه براين وقتي اندازه‌ي مواد کاهش مي‌يابد، ويژگي‌هاي فيزيکي، شيميايي و اپتيکي آن در مقايسه با ابعاد ماکروسکوپيشان تغيير مي‌يابد. به طور مثال بعضي مواد که در حالت عادي نور مرئي را پراکنده مي‌کردند، در حالت نانو بسيار کوچکتر از طول موج مرئي بوده و تاثيري روي آن نمي‌گذارند.

در ساخت ضدآفتاب‌ها مي‌توان از نانو ذرات تيتانيوم اکسايد و زينک اکسايد استفاده کرد. از دلايل استفاده از اين فناوري در ساخت ضدآفتاب‌ها مي‌توان به موارد زير اشاره کرد:

1- ظرفيت بسيار زياد اين مواد براي جذب اشعه‌ي UV

2- شفافيت در برابر نور مرئي

3- پايداري بسيار بالا نسبت به ديگر فيلترهاي UV

4- مواد تحريک‌کننده‌ي کمتر و حساسيت‌زايي کمتر

5- حلاليت خوب در محلول‌هاي آبي و استفاده کمتر از حلال‌هاي روغني